LB55'55-Emiel-on-the-blog: D951

Langs de D 951 ligt Le National, een bar-tabac met een madame die niet de minste moeite doet vriendelijker te lijken dan ze is. Ondanks de slogan "Ici le café à 1 Euro" draait de bar nauwelijks. Nochtans is zij zowat het enige etablissement in haar soort in ons dorp dat, niettegenstaande in het putje van het middelste middelpunt van heel Frankrijk gelegen, een erg stil dorp is dat slechts dan op zijn grondvesten davert wanneer tientonners er zich een weg doorheen banen, om de paar minuten liefst, en dan is het nog vakantietijd.

Charenton-du-Cher slikt al die vrachtwagens zonder verpinken, ze kunnen niet anders, maar op één punt, in het hart van Charenton, versmalt de baan er zodanig dat een camion met een beetje formaat er maar juist door kan. Daar waar in de aanloop van de versmalling het voetpad ophoudt neemt een witte verfstreep het over. De gehavende gevels getuigen met hun lange littekens van het immens gevaar. De verfstreep die zo goed als over de dorpels heen loopt is er half vergaan, weggevreten door het verkeer. Eén keer zijn we de flessenhals te voet gepasseerd, net voor de bocht probeerden we zuiver op het gehoor zo goed en zo kwaad mogelijk het aanstormend verkeer in te schatten. Op het moment dat we niks hoorden aankomen schoten we als uit de startblokken en met niet meer dan een magere gevarendriehoek in de rug de flessenhals in, vijftig meter verder haalden we de volgende stoep, adrenaline!