Een uit ijzer en staal opgetrokken handelshal uit de 19de-eeuw te Saint-Amand Montrond. Het was er stil, bijna geen volk. Tijdens de zomermaanden staan er maar een paar kramen, een slager, een poelier, een viskraam, een kaas- en een groenteboer. Bij het vleeskraam trakteerden we onszelf op een kilo rosbief, ne rôti-de-boeuf die zonder vragen ter plekke geprepareerd werd. Hoe de beenhouwer er zijn werk van maakte was een plezier om te zien, elegant, pure choreografie. Om te beginnen fileerde hij met een vers aangezet mes vliegensvlug vlies- en vetrandjes weg waarbij hij de rosbief -pléts- als op een judomat -pléts, pléts- om en om gooide. Uit een ander stuk vlees sneed hij vervolgens met een iets groter mes enkele dunne lappen vet die hij niet doorreeg maar zoals bij een chateaubriand rondom onze rosbief schikte. Tezelfdertijd knoopte hij een lang, dun touwtje tot een fijn netje dat het geheel strak bij elkaar hield, verleidelijk als met fijne lingerie. Na een glunderende presentatie werd de rosbief verpakt en afgerekend. Het had vol tien minuten geduurd om het beest klaar te maken. Bovendien kregen we nog een uitgebreide exposé omtrent een geraffineerd streek-ovenrecept waarvan ik nu, weken later jammer genoeg alleen het in de ovenschotel toe te voegen glas water onthouden heb. Soit, het recept leverde ons een onvergetelijk gebraad op, misschien mijn eerste wel, ik was er in ieder geval trots op.
 |
| 110727 - markt St-Amand Montrond |
 |
| 110727 - markt St-Amand Montrond |
 |
| 110727 - markt St-Amand Montrond |
Ook als met een scherp mes in mijn geheugen gegrift herinner ik mij de sappige stukken wilde eend, de meters kruidige worst, de witte kip, enkele perfect bereide stukken filet pur, mals als boter, de bleu gebakken tonijn en de speciaal voor Ome Bob gereserveerde ribbekens-in-marinade, dit alles op één onzer laatste avonden met veel zwier door onze Nathan afgegrild. Even dreigde de ganse barbecue te crashen toen Nathans eigenbereide kruidenolie door de zorgvuldig van honderden gaatjes voorziene aluminiumfolie droop en geweldig in de fik schoot. Doch, nadat de furieus verscheurde folie in een bal met duizend snippers in de poubelle belandde verliep het barbecueën verder gewoon vlekkeloos, puur natuur, in de louterende hitte van de witgloeiend aangeblazen kolen. En wanneer ik zeg dat niet één randje zwartgeblakerd ter tafel kwam dan is dat geen klein understatement, nooit eerder kregen we een fijner bereide grill dan op die heugelijke avond in de Cher.
 |
| 110727 - barbecue Les Lordins |
 |
| 110727 - barbecue Les Lordins |
