Bokrijk, ge weet wel, dierbaar relikwie onzer woon- en leefcultuur,
overblijfsel uit vervlogen tijden, als kind met het gezin graag bezocht. Het leek toen altijd wel vakantie in (de) Limburg, en
ook nu nog lijkt de slinger er bijwijlen minder snel te slaan dan
elders. Vandaag, na twee weekjes vakantie in het immer weldadige
Frankrijk komt het openluchtmuseum me nochtans weer voor als een beduimelde bokaal achter in een stoffige wetenschapsklas, een vitrinekast vol verbleekte specimen op sterk
water, zorgvuldig geconserveerd ter educatie van 't jong
potentieel. Ach, kon ik nu op slag weerkeren naar die romige streek
in de Cher, het warme hart van Frankrijk, nog geen 600 km bezuiden ons
verzuurd Vlaanderen. Le Cher, waar niks dient bewaard omdat er niks verdwijnt. Er wordt gewoon geleefd als altijd, comme d' habitude, toeristen stoppen er maar zelden. Wij werden begluurd en gewogen,
pas na een volle week kregen we een beetje touche, des Petits Belges
étrangères.
 |
| 110727 - Charenton-du-Cher |
 |
| 110727 - Charenton-du-Cher |
 |
| 110727 - Charenton-du-Cher |
 |
| 110727 - Charenton-du-Cher |
