L'Écrivain

190928 - Paris - Cimetière de Montmartre

Later op de begraafplaats Montmartre kwamen we grappige monumenten tegen zoals het granieten boek van een ons weliswaar onbekende Écrivain de Grand Importance of het graf voor de hooggeëerde Michel Berger en zijn geliefde France Gall (of andersom natuurlijk), gezellig samen onder een glazen stolp. Meest confronterend trof me de rauwe actualiteit bij een tweeledig portret, twee vrouwen, meisjes, kinderen, moeder en dochter misschien, wie zal het zeggen, hun geheim onontsluitbaar diep verscholen in het azuurblauw van een dikke, zwaar-massieve doch transparante acrylplaat. Meer vrijblijvend dan, de graven der coryfeeën, slechts sterrenstof nog. Ik had graag de tombe van Dalida gevonden, van Nijinski, Truffaut, Zola, onze eigen Adolphe Sax, de grote Degas en de lichtende wetenschapper Ampère. We hebben het jammer genoeg niet gehaald, het einde bezoekuur kondigde zich sneller aan dan verwacht. Onder zachte dwang van eenvoudig klokgelui dreef een koppel beambten in respectabel mosgroen ons bedaard het dodenpark uit. Zij verpersoonlijkten de onverstoorbare eeuwigheid van de begraafplaats, als straatkeerders dan, zonder haast, een ouderwetse takkenbezem links en rechts voor zich uit schuifelend, en wij, het zoveelste hoopje onbestemde herfstbladeren.