Les 2 Moulins

190928 - Paris - Montmartre

190928 - Paris - Montmartre

190928 - Paris - Montmartre

Een korte klim naar de beloftevolle hoogte te Montmartre bracht ons bij een grappige Vigne du Clos (een in ere herstelde wijngaard, de oudste van Parijs wordt gefluisterd), voorbij het heden ten dage rustiek aandoende Lapin Agile (vroeger een lekker vunzig cabaret), een wildgroei aan zwaarbeladen leurders en allerhande boutiques vol Eiffeltorentjes en messing-hangsloten, en natuurlijk, langs de typische typisch-Parijse terrassen. Veel authenticiteit was ons niet vergund. Langs de slingerende straatjes gingen we snel kopje onder in de zich gestaag voortbewegende modderstroom toeristen met (in tegengestelde zin) een legertje artiesten, vermomd met achteloze baret en een veelkleurig, schuins op de linkeronderarm gepositioneerd palet. Ieder die niet op tijd weet weg te duiken dreigt onder scherpe blik en schuingehouden hoofd vereeuwigd te worden. Bij de Sacré-Coeur aangekomen zonk ons de moed helemaal diep in de schoenen. Hoezeer we er ook naar uitgekeken hadden, de massa volk die tussen tientallen meters meanderende dranghekken stond aan te schuiven was niet te overzien. Bij wijze van troostprijs gingen we dan de belendende église van Saint-Pierre bezichtigen maar, net als mijn ogen aan 't duister gewend raakten, dook ook daar van achter het altaar een vervaarlijk met dranghek voor zich uit zwaaiend soort schaapsherder op om iedereen zonder pardon buiten te drijven, weliswaar langs dezelfde draaideur waar verse aanvoer gelijkelijk bleef binnenstromen, raar volk, die Fransen. Pas de soucis, we hebben ons geamuseerd, de Sacré zal voor nen andere keer zijn. Terug beneden trakteerden we onszelf op een lekkere lunch op de rommelmarkt en daarna in de schaduw van de elektrisch aangedreven nepwieken, een pint in het nabijgelegen Les 2 Moulins, het wereldberoemd café van de ongerijmde, Amélie, Poulain ....