Biecht op de Ossenmarkt



180726 - Antwerpen

180726 - Antwerpen

Het Antwerps begijnhof aan de Rodestraat. Het was voor mij de eerste keer dat ik daar binnen...heuh.. trad. Ik raakte onder de indruk van de geschiedenis, van de mooie tuin en van het authentiek kapelletje van een rare Jezus. Met dat LED-lampje aan 't plafond zit hij daar als aan het eettafeltje in zijn achterkeuken. Toen we een uurtje later wegfietsten passeerden we achter de hoek de Sint-Franciscuskerk, 'de Ossenmarkt' in 't schoon Antwerps. Kon of kan misschien niet iedereen-in-nood daar aankloppen voor een boterham? Ik dacht het wel.
De Ossenmarkt heeft me altijd gecharmeerd omdat mijn moeder er jaarlijks te biechten ging. De Sint-Franciscuskerk was er wijd en zijd voor gekend en de heilige Antonius geniet er speciale verering. Samen met Rita-van-de-negen-novenen was hij met stip haar lievelingsheilige. Bij ons bezoek nu zag ik waar haar voorliefde voor De Ossenmarkt vandaan kwam. De rustige zijkapellen met een wonderlijke lichtinval op de honderden plakkaten moeten ook ons moeder vast en zeker meer geïnspireerd hebben dan de saaie Sint-Jozefkerk en de triestige pastoor Luyten bij ons in het Merksem van de jaren 60, 70.
Echt veel vertellen deed zij er naar mijn herinnering niet over maar ik verzet mij tegen het idee dat zij daar op haar eentje met de Vicinal braaf naartoe reed om juist maar te gaan biechten dat ze af en toe eens grondig op alles en iedereen gevloekt had. Nee, ik stel me liever voor dat zij er, op blote knieën achter een gordijntje, haar diepste zieleroerselen opbiechtte, in vol vertrouwen, op consultatie eigenlijk, om na een formele, niet al te moeilijke penitentie weer fris en moedig naar huis en naar haar gezin te kunnen trammen....