wie zou 't niet willen wensen
dat alles werd
zoals het was
maar niks is bovenal
en bovenal is nergens
immer verder schreit de tijd
niets dan zien hoe hij verglijdt
alles wat we vinden
minuscule kleine dingen
ademzucht herinneringen
blikkerend het vlindermes
scherp als de rozen
zorgvuldig uitgekozen
wie weerlegt dat 't kan bestaan
net voor 't samen slapengaan
smeult en pookt het vuur
zacht zijn schijnsel op de muur
er was een tijd die lange schaduw
geëtst in blauwe steen
rank en rijzig als geen een
vertel ons wat de merel zingt
als 's nachts zijn stem weerklinkt
van bij die ene verre ster
die wenkt en helder pinkt
geef niet op mijn kleine ster
heel alleen ontelbaar ver
pink ons ginds al achter 't raam
pink en blijf voor altijd staan
één ding willen we je zeker vragen
blijf ons bij tot 't eind der dagen
pink en zeg dan dat je wacht
schijn je zachte licht doorheen de nacht
 |
| 171216 Victor 16/11/1997 - 19/01/2017 |
No comments:
Post a Comment
reactinos or comments