Jan Fabre Knutselt op Leven en Dood


161113 - UZA




161113 - UZA


De rolstoel in de gangen van het UZA stoort me. Vaardig bekleed, dat wel, maar de vondst om tussen de soep en de petatten een paar sierlijke eendenkopjes tot handvat te denigreren komt me belachelijk over, onpasselijk ook, niet minder dan de olifantenorentafelbladen uit de kolonie of de schaamteloze schemerlampenkappen uit jodenhuid. Dat er bij wijze van handtekening duizenden dekschildjes van de scarabee-kever in werden verwerkt is blijkbaar noodzaak, Jan Fabre was de laatste waar ik bij het zien van de stoel aan dacht, en ik vraag me terzijde zeer af of hij ze eigenhandig plukt en plakt. Dat hij een werk naar mijn smaak niet boven het niveau van een parochiaal knutselatelier uit krijgt slaagt me dik tegen, haaks op wat een scherpe ziel zo leuk hoort te maken. Fabre verklaart de kever als metafoor, brug tussen leven en dood. Erg fijn in 't ziekenhuis. Maar ook: "Waarom wil iedereen persé kunst snappen? Waarom proberen we niet het lied van de vogel te begrijpen?" Het was Picasso die zich dit afvroeg. Het valt te vrezen dat onze Jan zijn bic leeg is.

No comments:

Post a Comment

reactinos or comments