Lunch aux Bords de La Dordogne à Libourne


160722 - les vacances 2016


Brexit, the English are takin' over.

ik ben fan van de Engelsen, van op afstand liefst, want hoe verfijnd ook enerzijds, rauwer vindt ge ze volgens mij nergens, kleurrijk volk. Upperclass (yéeôôôah), motherfuckin' anarchists, bij de ene een hete petat in de mond, bij de ander de gal die eruit spat, bolhoed en shit, wha'ever. Voor niks verlegen in ieder geval. Ons Franse verpleegster zag ze met lede ogen het land bezetten. De vastgoedmarkt was er op een jaar tijd niet normaal de pan uit gerezen, gewone mensen mogen het vergeten. En ze brengen hun eigen werkvolk mee, Polisch I presume, om hun bij aanslag met groot geld verworven huizen cfr. het homefront ingericht te krijgen. Ze hebben er weinig of geen profijt van, de Fransen. Schooltjes sluiten noodgewongen vanwege geen kinderen meer in het Frans, de kleinhandel ligt op zijn gat. Duras, typische bastide van de streek, wordt stilaan La Bastide Anglaise genoemd. Ik zag er zelfs een Franse nummerplaat met een rechts stuur, selectief genaturaliseerd, kunnen we vermoeden. Boteren doet het niet echt tussen die twee, 'Allo 'Allo is er springlevend. Ook ons eigen dorp was niet veilig meer, ge weet, de stilte en zo, alleen al ons naaste buren, Engelsen, wat dacht je, een ganse dag achter de honden roepen en 's avonds onderuit gezakt in hun Chesterfields achter een glas wijn, in stijl middeleeuwse gezangen consumeren, en wij meegenieten merdedju!
(voor ons verpleegster)

No comments:

Post a Comment

reactinos or comments