LB55'55-Emiel-on-the-blog: Bilbao - Burgos - Valladolid - Salamanca

600 km, na Bilbao reden we nog een uurtje door een groene wildernis met indrukwekkende vergezichten, de uitlopers van de Cordillera Cantabrica. En dan was er de vlakte, en wij dieper naar het zuiden. Het was stil onderweg, en toch juli, af en toe een eenzame Marokkaan en een paar camions. We waren goed voorzien op de hitte onderweg, voldoende water en de airco op max en de passagiers beschut met frisgewassen witte zonnelappen aan de raampjes, gesneden uit een oud laken. Maar we haalden nauwelijks de 23°C. Een strakke wind blies ons op de middag bij de picknick zelfs het kippevel op de armen, los door de truitjes door. Nochtans reden we al uren door een dor geblakerd okergele binnenland. Pas nadat we zo'n 100 km bezuiden Salamanca uit het Bejar-gebergte de vlakte van Extremadura inreden klom onze thermometer naar de 33°C, adios België. Uit de ouderlijke vakanties per 404 in de jaren 60 staat nog de beroemde Toro de Osborne in mijn geheugen gegrift. Enorme zwarte silhouetten langs de autostrades, fier en dreigend, onder wiens kloten Penélope Cruz roem verwierf in Bigas Luna's Jamón Jamón. We zijn er nu welgeteld één gepasseerd, bij Salamanca. De stieren worden niettemin dapper verder gekweekt. Op ons traject tussen Salamanca en Plasencia zagen we tientallen verspreide kuddes grazen, de brave beesten onbewust nog van gierende arena's en brandende estoques!