 |
| 150802 - Cattenom |
Como Data
 |
| 150802 - Como |
Het Comomeer (Italiaans: Lago di Como of Lario) is een meer in Lombardije (Noord-Italië). Het is met een oppervlakte van 146 km² het op twee na grootste van de Italiaanse Alpenmeren en is van glaciale oorsprong. Het meer ligt op 198 meter hoogte en heeft een maximale diepte van 425 meter. Daarmee is het Comomeer het diepste meer van Italië. In het meer ligt een klein eilandje, het Isola Comacina
https://nl.wikipedia.org/wiki/Comomeer
Il Manciano Cava Santafiora
 |
| 150731 - Manciano Villa Maremma |
 |
| 150731 - Manciano Villa Maremma |
 |
| 150731 - Manciano Villa Maremma |
 |
| 150731 - Manciano Villa Maremma |
 |
| 150731 - Manciano Villa Maremma |
Geen kwaad woord over onze fabelachtige vakantie, over Italië, over onze uitvalsbasis bij Manciano, charmant als een gelooide witte weduwe, noch over onze Villa Maremma, schitterend gelegen bovenop de heuvel, aan de rand van de weidse vlakte, de piano in 't schoon Italiaans, waar we 14 dagen lang van elkaar en van een bewustzijnsverruimend vergezicht genoten, daar waar Umbrë, Lazio en Toscane één worden. Spijtig van de groeve, dat wel. Want de onversneden waarheid gebiedt me te getuigen dat we daar buiten de zomerse, landelijke aroma's van zoete, wilde kruiden en de weldadig penetrante beestengeur van blatende schapen, in ginds paradijs ook wel eens tot laat in de ochtend geplaagd konden worden door het gedonder en gezeur van de Cava Santafiora. Bij boeking van onze stek schatte ik daar in mijn beste (niet dus) Italiaans nog het idyllische ' De Grot der Bloemen' of zoiets in te mogen verstaan maar de bloemrijke naam bleek een rauwe steengroeve toe te horen, gelegen in de diepte achter de (onze) heuvelrand, slechts een paar boogscheuten dieper. Eén geluk, de groeve was zo goed als onttrokken aan oog en oor en wel in die mate dat de werfdrukte maar met moeite over de heuvelrand tot bij ons aan tafel geraakte. Zelfs mag ik zeggen dat de pomp van het zwembad mij 's avonds bij het stilvallen van de dag meer enerveerde dan die hele groeve.
De foto met de kraanarmen en het fragment van onze pergola is dan ook een ingezoomde overdrijving, met het blote oog was er zo goed als niks te zien behoudens een schijntje van wat grauwige mazoutpluimen, de uitstoot van zware bulldozers die, als de machinisten, i lavoratori poveri, volgas gaven, gloeiend heet uit de naar de omhoog priemende chassepijpen de lucht in werden gespuwd, gevolgd door hoog opgeworpen wolken fijn stof van 't neerstortend gesteente. Dat alles zorgde voor een dunnig, horizontswijd waas dat, nadat de werveling er uit wegtrok, luiïg op de warme noordwester over de immense vlakte dreef om langzaam op te lossen. Beetje jammer wel, niettemin, hadden de monsters gezwegen, we hadden van niks geweten. Chance dat de wind goed stond.
La Vedova dello Scrittore - Manciano
 |
| 150731 - Manciano |
 |
| 150731 - Manciano |
 |
| 150731 - Manciano |
Op het hoogste punt van Manciano hebben de Mancianezen tussen hun drie toren(tje)s hun eigen Museo Di Preistoria E Protostoria Della Valle Del Fiume Fiora!
Uit de parlofoon naast de zware poort gebiedde een stem ons de trap naar boven te nemen, doch in plaats van in het museum kwamen we via een brede houten trap uit in een privé appartement, maar zo zeker wisten we dat op dat moment echt niet. Onzeker staken we door tot in een keukentje, een vliegengordijn wiegde zachtjes heen en weer. Dit leek stilaan niet meer op een museum, en buiten klonk ritmisch geplons. Voorbij het vliegengordijn kwamen we op het terras, en daar zat een dame met een petattenmeske en een kookpotje. Het moet onze bedremmelde verschijning geweest zijn waardoor ze niet gelijk met haar mes naar ons, indringers, is beginnen zwaaien maar gelijk begon te tateren en ons bij de arm mee naar binnen troonde, naar het salon waar ook haar moeder bleek te zijn. Alsof we oude bekenden waren kregen we stukjes gebak van eigen hand en een glas zelfgemaakte limonade plus een complete rondgang langs de talloze schilderijen en portretten, van en door hun gerespecteerde vader en echtgenoot, schrijver en kunstminner en wijd en zijd bekend daar in La Fiora. Op de foto in de traphal, van de vrouw-met-de hoed, staat wat mij betreft hetzelfde mens als de oude, daar in dat appartement. Het geschilderd portret is dat van de schrijver.
Handheld Shots of the Lazio Piano later that Night
 |
| 150730 - Manciano |
 |
| 150730 - Manciano |
 |
| 150730 - Manciano |
daar in Italië komt de noordwester niet zoals hier van over de Noordelijke IJszeeën en de Faeröer, over het natte Brittannië en onze vlakgegeselde polders in onze kouwe frak geblazen. Daar komt hij van over Zuid-Frankrijk aangewaaierd, over de Pyreneeën, de Costa Brava, de Côte d'Azur en de Egeïsche Zee om de opgeslagen zonnewarmte weldadig over Etrurië uit te blazen. En toch een onvervalste noordwester, het klinkt ons, arme Belgen, onnatuurlijk in de oren, een beetje zoals dat ze nu met Kerstmis in Australië op 't strand liggen joelen met niks dan die belachelijke rooie mutsen en een strepen zwemshort aan, even onwaarschijnlijk.
Nadat we mekaar in La Villa Maremma weervonden aan de met ons laatste avondmaal gedekte tafel, in blote lijven en opgeheven armen om onze geteisterde oksels verkoeling te schenken, schoten we om de afgelopen vakantie in der eeuwigheid te bezweren (en aangevuurd door de laatste glazen Chianti) nog wat om ter beste foto's van de schitterende maan, uit de hand welteverstaan, dromend de warme noordwester achterna....
All Quiet in Latera
 |
| 150730 - Latera |
Subscribe to:
Posts (Atom)